DÜŞÜŞBen kömür karasıyım Zifir karanlık geceler gibi Karanlık lacivert sular Çekiyor dibe doğru beni Ufacık bir ışık görsem Oraya yöneliyorum Mücadele ediyor kurtulmaya Çalışıyorum ama; Nafile Karanlık sular tekrar çekiyor Beni dibe Korkuyorum yoruluyorum Vazgeçiyorum ARrtık gücüm kalmadı Kendimi bırakıyorum Artık ne gün nede güneş Ne ay ne soğuk ne de sıcak Umurumda değil Düşüyorum sanki en dibe Yaşar Akdaş mahlas(CANAN FİLİZ) |