Vay beni

Davaciyken bir davalı oldum da
Karakoldan arıyorlar vay beni
Ar namusu sanki yere çaldım da
Celse celse soruyorlar vay beni

Dert çektim de yıllar yılı hatıra
Anlatsam da sığmaz iki satıra
Bed sözleri, sahibini götüre
Ha dedikçe yoruyorlar vay beni

Başım bazen Elif, bazen vav oldu
Sandilarki bir güzele tav oldu
Karıncalar iki başlı dev oldu
Üzerime yürüyorlar vay beni

Hak diyerek haktan yana çıkalı
Yüreğinin ortasından yakalı
Bak yanına almış iti çakalı
Ardım sıra ürüyorlar vay beni

Belki gücüm yetmez dedim bilekce
Rah yolu açıktı sundum dilekce
Umudum var gelir haktan gerekçe
Hâlâ hakir görüyorlar vay beni

Şahin’iyem gurbet gurbet sordular
Sorup sonra yamacımda durdular,
İftirayla şakağımdan vurdular,
Dilden dile veriyorlar vay beni

Hatice Şahin