SON KOÇAN
Darı,
Yazları ayak sesidir güzlerin Güzlerin müjdesi, gizemli hediyesi Közlersin dadı damağında kalır İçine siner dumanın kokusu Ciğerlerine siner közün sıcağı Haşlarsın, Buğlanır kokusu Çekersin bir nefes bir nefes… Tadarsın ilk tadı Hele bir de ceviz kırmışsan yanına Keyfine diyecek yok Ne hamburgerde bulursun tadını ne kinburgerde Veda vakti gelir ağır ağır güze Elin varmaz son koçanı kırmaya Soyarsın kabuğunu Elin varmaz koçandan ayırmaya Sevgili saçı gibi örersin ilmik ilmik Asarsın evin girişine Evin orta yerine Ayazlı kış geceleri Eftikleyeceğin olur Dar günlerin tadı tuzu Yine kıyamazsın son koçana Bahar gelir tohumun olur güz günlerinin En önemlisi ata tohumu Sürer giderdi böyle böyle Son koçan koparsa hevenginden Ataların kemikleri sızlar toptan İbrahim ŞAHİN FOTO: Paşa ERDEM/KAZANCI |