Yaşamsal şiir
Düşümde gördüğüm acı bir çığlık
Sanırım annem hasta oldu... Bu telaş hiç Yabancı gelmiyor .. bana , Devasa bir yürek inliyor gibi çaresiz bir o kadar da mağdur.... Senenin en berbat gecesi belkide ; sevmem sonları bilhassa son vedaları .. Aralık;benim için hüzünlü başlayacak yeni bir umutsuzluğun ilk merhabası Belkide oyunun başlangıç startı ... Düşümde , beynimi kemiren yemyeşil bir orman kapısından koşarak geçmek /// Beni heyecanlandıran annemi yeniden görebilecek olmak.... Ne kadar ömrü kaldı ki !? Üstelik ,, Ne kadarını benimle geçirebilecek ? Ben ; belli etmeyenler denim içimi dışarı vurmam.. İçimde kopan kızılca kıyametten haberi olmaz kimsenin ..... Belkide insan olmamızın Öznesi bu !!! Başım ile tavan arası neredeyse sıfıra yakın ,, Dilimde çocukken ezberlediğim sureler Aklımda acaba şimdi ne yapıyor ..? Annem .. sorusu dönüp duruyor ... Yaşım da neredeyse olgunluk sınırına yakın ve içimde hiç büyümeyen Metis bir çocuğun çocukluk döneminden kalma hayaller , rüyalar, Hülya lar ...o vakit !! Bir tek Allah’a sığınmak , Peygamber efendimizin yüzü , suyu hürmetine ondan duaların kabul olmasını dilemek ... Ölümden korkmuyor !! İnsan , ölüm ile dalga geçermiş gibi her an , her saniye ölümü fısıldıyor .. bir kulağından bir kulağına.. Sadece annemi diyorum ... Son kez görsem ... Sanki ; dar ağacında ki mahkumun son istek arzusu bu ... Ve düşlerin , düşlerine karışınca iyiden , iyiye !? Yaşanılası bütün mutluluklar flim şeridi misali geçiyor önünden ... melodram bir şekilde bir kaç dakika içinde .. acaba demek , acaba , acaba bütün çabam bu zihin boşluğu münakaşa içinde yok olmak olacak belkide ...ben ölüyorum !! Annemden gizli herşey .. Şiirlerim gizli , biriktirdiğim hayallerim gizli Açıkta bırakılacak ceset torbası içinde çürümeye bırakılacak bedenim belki akıbetini yarım , cüzi bir otopsi sonucu belli edecek...fark etmeden hiç kimse bir hayat serüveni daha sona erecek... |