Sıfat-ül eşgal
Ne yazık ki ! Nefes alamıyorum ..
Üstüme koşar adım gelip , Boğuyor beni bu şehir .. bir ismim var !! Muhtemel birde bilindik eşgalim Bütün çağrılara cevapsız kalıyorum.. Zahmetsiz bir rahmet peşinde sürüklenip duruyorum Emeğim bereket tohumlarını isteksizce zayi etmekte ... Guslün den şüphem var ! Tanrı ile aramda ki mesafe git gide uzamakta Bildiğim bir lisan kerameti de yok ! Bütün konuşulan muhabbetler ren cinsi Vaktinin çoğunu kaybetmekten hükümlü .. benim derdimin ipucu !? Sade ve yanlızlık zerafeti gibi umutsuz ve uyumsuz .. Şimdi kiler bilmez .. çocukluğum , gençliğim ve yaşlı bir ruhun bedevi kölesi gibi Yaşadım.... Hayallerim gerçek üstü .. neticede hiç bir şey mişim anladım .. |