Son asır
Bu nemenem iştir, nasıl oyundur
Cenaze evinde, saz çalan gördüm Baştan başa, bir kaç fasıl, soyundur Arsızlanmış yüzde, söz çalan gördüm Boş sözlü ağızlar, pek yalak durur Laf nakliyesidir, çift kulak durur Şuursuz beyinler, muallak durur Yırtılmış edebe, yüz çalan gördüm Zayi olmuş günler, ömür aşarken Eyvahlar anlamsız, sözler şişerken Daha yeni yeni, cemre düşerken Havamızı kırıp, buz çalan gördüm Halis görünerek, boynunu büküp Yeşil dünyamızı, kökünden söküp Garibin cebine, gözünü dikip Ulu orta yerde, düz çalan gördüm Bir zaman gülümüz, batmaz dikendi Gözlerin zevkine, boyun bükendi Fidanlar kocadı, lezzet tükendi Tatlı balımıza, tuz çalan gördüm Zor insanlık kol geziyor elemde Küfür uçuşuyor garip kalemde Meyveler şımarık, sanal alemde Notalı elmada, muz çalan gördüm Emeksiz nefisler, tekler yamaçta Düzelmez huyumuz, saklı kırbaçta Aras’ım inişte, hırsız revaçta Asalak dolaşıp, tez çalan gördüm İSHAK ARAS ishakaras (mihman) 18 Ekim 2021 Dost kalemlerden Düşünmek meşrebi asalet için İyilik hayırdan bilmemek niçin Haramdan helala hemende geçin Garibin evinden kaz çalan gördüm.. Ahmet Kara İnsanı insandan, haktan saymadın Olanı biteni, asla duymadın Havuduyla yedin, yine doymadın Ördeği az bulup, kaz çalan gördüm... Kardelen-1 Kın var ruhunda, insanlığa inat Soyu lanetli nesilleri berbat. Dostça hainlere inandık heyhat. İlk baharımıza, güz çalan gördüm ... Şamil Kafkas |
Ah Üstadım.... Ne muhteşem ifade etmişsiniz.
Kın var ruhunda, insanlığa inat
Soyu lanetli nesilleri berbat.
Dostça hainlere inandık heyhat.
İlk baharımıza, güz çalan gördüm ..
bende âcizane dedim..Saygılarımla