YAK KENDİNİ
Yak kendini çıksın dumanın arşa
Yahut doğ yeniden sıfırdan başla Hayat çevirmez yönünü illaki aşka Yık gönlünü onar ilahi aşkla Sır verme rüzgara eser tarumar eder O sırdan sana kalır sonsuz bir keder Olursun bağrı yanık abdal derbeder Dünya bu, mecnunlara zulmeder Sarsılsın göklerin yedi kat üstü bağır Nasılsa yeryüzündeki cemaat hepten sağır Ruhun daraldıkça dualarına Rabbini çağır Bil ki senin yükün dünyalardan da ağır Sor yüreğine,koy elini üzerine kalbinin O duyarsa tüyden hafif eder onca derdini Etme isyankar, tut dilinden kendini Kırma kırılsanda yen o sonsuz öfkeni |