SİTEMBir akşam yalnızlığıydı benimki Güneş usul usul batarken dağların ötesinden Ben bir ah çekerdim sensiz geçen günün ertesinden Bir yıldız görünür gözlerin misali ayın ardından Göz yaşlarım dökülür bir biri ardına yanaklarımdan Güneş elbet batar ufuk çizgisinden Sarar beni akşamın o zifiri karanlıkları Gözlerim yangın yeri, sesim titrek, yürekte hüzün Çağırışlarım ağlamalı bir dert varki içimde Başım aklarla dolu gönül telim sızlamalı Vakit gecenin yarısını bulur şimdi Dakikalar saniyeler çabucak geçer sabaha O soğuk esen rüzgarla randevum var daha Göz kapaklarımda kalmış senden bir eser Bilmem ki bu son göz yaşı nereye düşer. |