Çocukluğumun bittiği gün...
_________Çocukluğumun bittiği gün
Yaşaya yaşaya öğrendim " ben seni sevgili" .... Gençliğe atıldığım gün bildim,hasreti özlemi Yüreğim yandıkça sana, Ağlaya ağlaya öğrendim, ölmenin kıymetini..!! İçimde yeşil yağmurlar, süzüldükçe yüzümde, öğrendim aşkın illetini.. . . . . Bir zamanlar, bozkırlarda topaç peşinde koşan bir çocuktum .. . . Şimdilerde;gecenin yıldızlarını sayan bir divaneyim. Çırılçıplak bir gündüzde .. Gecenin gözlerini arayan yorgun bir dervişim...!! Dünyanın güzelliğinden geçmiş Yaşamaya küsmüş,Aşk,a küsmüş bir Mecnunum.... Sanki;kara bulutlar sarılmış boğazımın üzerine Nefes almaya nazlanan bir hastayım bu günlerde Tutmaz olmuş elim ayağım Akşamın alacakaranlığında kendime yol arıyorum ... Etim tırnaklarımdan ayrılıyor"canım ayrılıyor canda". . .. Ayakta duracak halim kalmamış Mevsimlerin "fitresiyle zekatıyla"duruyorum ayakta. . Dilim dilim bölünüyorum ikiye Dudaklarım suskun...!! Gönlüm suskun...!! Geceler iliklerime kadar işliyor ..... Gündüzleri ise hiç göremiyorum... Yaşıyorum "amma " gel sen bana sor Bana düşen payımı yaşıyorum yalan dünyada Doymuşum boğazıma kadar dertlere Unutmuşum, güney nerede, kuzey nerede Sarmaş dolaş olmuşum bütün dertlerimle O bana uymuş,bende ona uymuşum senelerce İhtiyaç duymuyoruz kimseye, yaşayıp gidiyoruz" bir kör bir ayvaz" kendi halimizde _ ___ LESKÜY NARUT |
Sonsuz selam ve saygılarımla.