BOŞ MU GÖRÜRSÜN
Gönül sukût ettin uykuda mısın
Düşün ortasında düşmü görürsün Vehme mi kapıldın kuşkuda mısın Dört mevsimi birden kış mı görürsün. Sevdan bir beşere tenüzzül etmez Öz’ün git desede ayağın gitmez Bin yıllık inziva neyine yetmez Bütün kapıları taş mı görürsün. Amâ bakışların nuru bitmekte Hiç gelmemişlerin aklı gitmekte Eski bahçelerde baykuş ötmekte Kurumuş gülleri yaş mı görürsün. Kibrinmi ziyade tevazunmu az Nedir bu sendeki efsunlu maraz Kime küsmüş idin ne bu gamlı naz Dengin olmayanı eş mi görürsün. Ölümü över de yine yaşarsın. Durgun derya iken dolup taşarsın Hem bir adım atmaz hemde koşarsın Bu nahoş meramı hoşmu görürsün. Kim anlar maksadın kim görür seni Bir yanın eskimiş bir yanın yeni Seversin sofranı talan edeni Kederi kasede aş mı görürsün. Yelemi savurdun sevdalı seri Korkma ziyan olmaz niyet cevheri Tefekkür tacını taktiğin yeri Omuz üstündeki baş mı Görürsün. Marifet özdedir maharet tende Bilirim cevrini ordaydım bende Kader kaleminin bir ucu sende Yazıp çizdiğini boş mu görürsün. H.Aynacı |