İlk sensizlik
Bugün sensizliğin ilk sabahı
Zaman gidişinin sonrası İn cin henüz uykuda Saat yokluğunu sen geçiyor. Ne kötü sinmiş ayrılığın kokusu üstüme Hayatımın her köşesi sen kokuyor Senin için yazdığım şiirlerin tüm dizelerinin arasına adını saklıyorum. Bu ne tükenmez bir ayaz Bütün mevsimler kışa kesmiş Sessizliğin karanlık gecelerinde Yokluğuna d-üşüyorum. Hayli vakit oldu sen gideli Erguvan açımında dönecektin Ama hâlâ dönmedin Bu bana en uzun veda edişin Ve ben bıraktığın yerdeyim. Saatim gittiğinde durmuş Belki geldiğinde çalışacak Tez vakitte dönmezsen eğer Korkarım ki sevgili Gözlerim yokluğuna Yüreğim boşluğuna Bedenim soğukluğuna alışacak. Devrîmi (cinitas)12.10.2021.Frankfurt |