Gözlerin karanlık gecede penceremden
odama süzülen bir ay ışığı
sesin çınlıyor kulaklarımda en güzel melodim
hafif hafif işliyor içime onikiden vuruyor
acımıyor bu garip hasretlikmi cekiyor
iki damla gözyaşında tekliyor kalbimin
ritim tutmaz kapakçıkları
tüm damarlarımda hissediyorum
özlemini en derinlerimde cektiğimi
hangi oksijen bir nefesin eder
söyle sevda görmüş kalbin
nasıl bensiz günü gece eder

Kara bulutlar geçiyor daginik yalnizliğimdan
beraber toplayalim istiyorum dağilan yanlarimi
zamanla törpüledim oysa en eksik yanlarımı
bir içimdeki hasreti törpüleyemedim
birde sonsuz sevdamı heyecanımı
daha fazlası gelmedi elimden
tek kusurum olsun seni böyle sevmek derinden


Sevmekte yorulurmu diye sordum cok kez kendime
yorulmak bilmedi şu naif kalbim
umudu kesmek nedir bilemedi
tutunduğum tek dal oluşundan dı belki
biliyormusun kardeştir sabır ve umut
en çok buydu payıma düşen
en çok acıtan , yıpratan , öldüren ve bazende yaşatan umut


Şairlik karın doyurmaz ama ruh doyurur derdi bir üstadım
bilemezsin gözlerine düştügümden beri
kaç gün kac gece ruhumu doyurdugumu
üç beş lirik karalıyorum bu günlerde
duygularım amansız ele veriyor kendimi
sensiz çok üşüyor hislerim .