Amaçsız insan mısın, ne beklemeliyim,
Tam olarak istediğini, anlayamadım,
Ortalarda fol yok, yumurta yok iken,
Sebepsiz yere gidişini, anlayamadım...

Ara sıra yuvana uğrasan diye bekledim,
Beyaz perdenin ardında, gözüm yolda,
Köşeye çekilmiş, karışmadan yaşadım,
Enginlere iner sessizlik, gözüm yolda...

Her nereye baktım sa, sen vardın orada,
İçimde damla damla, hasretlik tüterken,
Gün geldi albümdeki, resmine ağladım,
Bazen gece yarısı, bazen sabah erken...

Hasretlik diyarına yolculuk yaptırdın,
Oysa unutulmaz, günleri geçirmiştik,
Anıların doğuşunda, içimde uyanırken,
Görüntün dile gelir, mutluluğa erişmiştik...

Başımda fırıl fırıl, dönüyorken cemalin,
Gözlerimde ağlamaya, yorgun bulutlar,
Çözülmez düğümlerimizi sıralıyorken,
Bana getirmiyor, beslediğim umutlar...

Sabahları ayak seslerin, coşkuyla doluydu,
Aklımın içinde o görüntüler bana bam teli,
Tek bir ay ışığı hüzmesiyle, aydınlanıyordu,
Yastığın üzerindeki, saçlarının, her bir teli...

Ayrılık yakışır mı, değiştirsek iyi olacak,
Özledim, beyaz gül yanağı, dağınık saçı,
Gün doğumu gel, yokluk ötede dursun,
Arzuyla kavuşayım, seyredeyim o saçı...

Bavulu hazırlarken, çırpınanı görmedin,
Kulak verseydin, denk gelirsin denk size,
Bütün yakınlarımız, aynı şeyi biliyorlar,
Gün - gece sarılırım, hasretine, sen size...



Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
10/10/2021