Sen meni yahşı bilirsen
Çoh eyi tanirsen
Erzurum dadaşı, Harput’un gakkoşuyam,
Bu dağların koç yiğidi, Azerbaycan balasıyam.
Aydın’ın efesi, Anadolu’nun sesiyem
Türk’e kefen biçenin yeri küllük olar
Bilirsen yükseler o sancahlar, bayrahlar

Sen meni yahşi bilirsen
Çoh eyi tanirsen
Atatürk torunuyam, Resulzade oğluyam
Türkiye’nin koçağı, Kafkasya kartalıyam
Adım Mehmet, adım Mustafa, adım İlham
Men bu eziz milletin bayrak kimi neferiyem

Men de seni yahşi bilirem
Çoh eyi tanirem
Senin atan da beleydi
İhdiyar neneleri vururdi
Körpecik balaları öldürürdi
Erzurum’da, Van’da, Hocalı’da
Ehli Müslümani galleşçe vurir
Torpağın altına doldirirdi

Men seni yahşi bilirem,
Çoh eyi tanirem.
Adın ya Andon’dur, ya Artin
Arkana almişsen emmi ile dayıni
Özünü de adamdan sayirsen
Senin atan da beleydi
Ekmek yediği gapıya pislerdi

Men seni yahşi bilirem
Çoh eyi tanirem.
Hocalı’da masum balalara kıyarsın
Sen dağda gezen çakallarla ayarsın
Kuduz iti avı paklar, yeri küllüktür
Karşında duran o heybetli Türklüktür.
Yel gayadan aparabilmez
Veten bizde ezizdir
Veteni kimse koparabilmez

Sen meni yahşi bilirsen
Çoh eyi tanirsen
Baku’dan Angara’ya yol geder balam yol geder
Civan geder, mert geder, cılasınlar, yiğitler geder
Türk’ün başbuğları hep önde, hep önde geder
Hele bahın hele, hamısı Karabağ’a doğru geder
Bir kerre yükselen bayrah bir daha enmez
Türk’ün oğlu vetenden heç dönebilmez


Sen meni yahşi bilirsen
Çoh eyi tanirsen
Bu nazlı sancahlar, bu eziz bayrahlar hara geder?
Erivan’a doğru geder, Şam’a geder, Şiraz’a geder
Türk’ün oğlu atasından görür de kahraman olar
Harp meydanında hamısı da pek yaman olar
Dedem Gorhut, söyler bahalım hanım ne söyler
Oğuz Hakan nesline beraber danışmak yaraşır
Türk’e vatan torpağı, torpağa ay yıldızlı bayrahlar yaraşır