ÇAĞDAŞ MİSAFİRLİK
Çat kapı girerdik komşu evine.
Bir selam verirdik hanedekine. Hemen kurarlardı sofrayı yere. Hazırda ne varsa gelirdi öne. Çoğu, çorba ekmek, bazende çörək. Ne güzel olurdu turşu ve börek. Komşuluk ve dostluk budur diyerek. Anlamadan çağdan çağa atladık. Şimdi komşu değil, kardeş evine. Hele bir, çat kapı girmeyi dene. Kapanır kapılar hemen yüzüne. Müsait değiliz başka bir güne Kardeş kardeşini arar önceden. Randevu alınır günler önceden. Yemekler dizilir her çeşidinden. Yemek takımları en özelinden. Kurulur masalar yenir yemekler. İmalı bakışlar gözleri süsler. Yalandan sohbetler, kinaye sözler. Havada uçuşur bol öpücükler. Bir hastalık yada ölüm olunca, Toplanıpta bir araya gelince. Sorular sorarlar birbirlerine, Tanımadıkları yeğenlerine. |