CAMDAKİ KALP
Yağmur bardaktan boşalırcasına
Camlara vuruyordu. Ve ben sensizliğin acısıyla Kahroluyorken Şemsiye altında birbirine sarılmış; İki sevgili Yağmurun tadını çıkarıyordu. * * * O tükenmez hasretin ateşiyle Adını yazdım Buğulanmış camlara. Bir kalp çizdim. Yeni aşıklar gibi. İki gönül bir olalım Ve Dünya alem.... Aşkımıza seyran olsun diye. * * * Ve buğular çözüldü. Hasret ateşinin sızıntısıyla Çatladı kalbin silueti İnce ince süzüldü. Tıpkı bir kahve falı gibiydi. Camdaki an be an eriyip kaybolan... O görüntü. Ve ümitler bir bir söndü. * * * O buğunun falında... Alıp götürdü benden seni zaman Vakit ikindi alacasına vardığında Buğulardan bir yol bulup geçen İnce ince çizgiler camda kaldı. * * * Yağmurun yeniden şaklamasıyla. Akıp gitti ümitlerim. Şu karşı ki dağların ardına Güneş açıp ebem kuşağı Dağlar önüde konsa da Dağların ardı duman Dağların ardı duman Ve hasretim sana Off aman off aman. |