İSTANBUL ANILARIM
Beşiktaş iskelesinden
Seyrettim Anadoluyu Her yerde balıkçılar Yakomozlu denize, sallamışlar oltayı Karşıda Üsküdar var Çamlıca tepeleri Batıda kız kulesi Doğuda asma köptü Oturduğum yerleri Dövüyordu dalgalar Bir çay içeyim dedim, iskelenin yanında Oturacak yer de yok Kafeler insan dolu Gündüz bile doluysa Yosun kokan bu yerler Geceleri kaybolur Adem insan selin de Nerede benim sevdam Söyle ey koca şehir Korona, moronaya Baktım da aldıran yok Herkes kendi derdin de Yüzleri güldüren yok Esnaflarda hariken, hani biraz Canlanmış Derim ki koca şehir Boşuna mı ün’lenmiş Balıkçılar haykırır Taze balık burada Benim tek derdim ise Gönüldeki yarada Baktım bir kırathane Eski günlerden kalan Önün de küçük masa, sandalyeleri olan Oturdum bir köşeye Hele çay ver emmoğlu Gelen çay tavşan kanı Sıcacık yudumladım Kayıtlara geçtim bak, huzur bulduğum anı O günümün akşamı Yine indim denize Her yerde insan seli Hele gidip bir görün Her yerde müzik sesi Her yerde bir eğlence Bir kahkaha hareket Hele gençler coşuyor, kesenize bereket Yarım saat yürüdüm, oturdum bir kenara Martılar susuyordu Işıklar raks ediyor Hani içimden bir ses, bir bilseniz Ne diyor O şehri İstanbul ki Kent içinde, bin bir kent Osmanlı’ya olmuştu Asırlarca o başkent Hani Altmışbeş yıldır İlk defa geliyorum Boğaza şöyle bakıp, kendime gülüyorum Ben yarın dönüyorum Ara sıra selam sal Rüyalarımın şehri, gidiyorum hoşça kal Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ |
Anlatmakla bitmeyen şehir... Kaleminiz daim olsun inşallah Sadık hocam. Selam ve dua ile saygılar sunuyorum. 😇🙇♀️