Yolculuk
Bir gece yarısı kapı çaldı
Haydi yolculuk başlıyor Nutfe şaşkın nereyee Pazılda yerini alma zamanı geldi hadii Geldi yerleşti kompartmandaki En rahat koltuğa Yumuşak sıcacıktı Kolay değil yolculuk hayli uzun O alemin boyutunda bir ömürdü Bir ilk bahar sabahı Günlerden pazar Çipil gözlü pembe yanaklı Kartopu gibi beyaz Bir kurban Oyunun içinde buldu kendini Yanaklarının pembesine inat Bulanık gri bir hayat Pazılı yerleştiren eller Hiç sormadılar Neresinde olmak istersin bu oyunun Haykırsada baharı süsleyen papatya olmak istiyorum Haykırışı nafile Belkide bir gelincik olmak isterdi Narin ince bir o kadarda alımlı Kimbilir şans verilse Baharın kendisi olmak isterdi Ne mümkün yok öyle bir seçenek Yeri belliydi taa ezelden İki cihan bir olsa ne gelir elden Baharı düşlerken Boranda tipide savruldu Bin türlü acıyla yüreği kavruldu Hazan olduu hüzün olduu Dalından düşen yaprak misali toprakta kayboldu "Menekşe" |