Özledim...
Geçmişi andıkça içim sızlar
Zaman geçse de silinmez izler Toz toprak olsa da temizdi özler Birine küsüp geri barışmayı özledim... Biri bir şey dese; hemen koşardım Gençlik ya; sular seller gibi çoşardım Av yapar; dere tepe aşardım. Tüfeği almadan ava gittiğimi özledim... Konu komşu hep verir idik el ele; O gün bitirir idik, bırakmazdık diğer güne; Bugün birine, yarın da başka birine Muhabbet ile iş bitirmeyi özledim... Düğün kurulur, halay çekilirdi omuz omuza; O zaman gönül kaptırılırdı komşu kızına; Hayal kurulurdu onun ile belki güze, belki yaza; Sevdiğine utanarak bakmayı özledim... Çekilirdi gizli gizli aşk acısı; Birinin sevdiği , değerlerinin dünya ahiret bacısı, Paylaşılır hemen sevinç ve acısı, Büyük bir aile olmayı özledim... Yol da yürürken dönüp bakılmazdı birine. Koyulmazdı başka biri, sevdiginin yerine; Kargayı kondurmam gonca gülüme Temiz AŞK yaşanan o günleri özledim... Şimdi düştük sıladan, gurbet ellere Sevdiklerin benzetilir gonca güllere ARZUOĞLU’m garip kaldın yaban ellerde BEN ♥️ANNEMi BABAMI♥️ ÖZLEDİM... |
Yeni bir şiire, yeni bir güne merhaba
Kutlarım kalemini
Sağlıkla kal, sağlıcakla kal, şiirle kal, hoşca kal