Zaman ne zamanZaman ne zaman buğulu gözlerde bulut havası şimdi gönül sus mekan tarlalar boy vermiş çobanlar başak kavurmada çocuklar sopadan atlar sürüyor bir gelinin ninnisi duyuluyor uzaktan yaşlı bir kadın lavaş çeviriyor saçta bir köy filmi çekiyorum kurak mı kurak mevsim damla su lokma ekmek yok yoklar birbirine bağlanmış zırnık koklatmıyor asuman avuçları boşta kul güman kafeste uçmuş iman zaman mı ne zaman insan yağıyor gökte isyan aranırken bir üs mekan Ahmet Coşkun |
Yüreğine kalemine sağlık