Eylülün Sonu
Zor gecenin koynundan,kaçıp gitti huzurum
Sarıp sarmalamadan mekanını terk etti Aradım sabaha dek, ,belki yine bulurum Umudumda kayboldu, sevgi yine çark etti Yakamozlar isyanda, gölgesi vurgun yemiş Seherin çeyreğinde , ay küsmüş güneşine Zehir zemberek zaman,yarın yine gelmemiş Düne diyeceğim var, bugünün düş peşine Eylül sarı kızıldır, vakti gelen mevsimde Hüznün resmi çizilir, gazel gazel tualde Gözyaşları süzülür, tekli sandalyesinde Duygular paramparça,sorduğu zor sualde Uzaklar yakın olur , gurbet dize gelirmiş Vuslatın yüzü düşer,ortak olur acına İsyanın şaha kalkar, yerle yeksan olurmuş Bir damla hüzün düşer, nasırlı avucuna Adını koyamazsın, akrep giderken kışa Yelkovana bakarsın, erişirken sabaha Gökte kuşlar ağlardı, kekremiş bu bakışa Devinirken yürekler, kasılırmış bir daha Arzeni eylüllere biçilen görev hazan Damla damla erirsin, dökülen her yaprakta Kırıp dökme ne olur, açılır belki kozan Tohumun yine biter, yağmur sonu toprakta Selim ADIM |