İncitme
Kapınıza vardım akşam üstü
Hayâl olup dünüm ardıma düştü Ilgıt ılgıt terledim ciğerim pişti Ne ile yaktın sönmeyen nâr’ı. Olğun oynar oyunu eller içinde Posta bekler her gece düşünde Olurmu gönül kötüler köşkünde Nerde yitirdin dönmeyen Yâr’i Nice Aslı Kerem geçti bu alemden Uzak tut Abdil’im silgiyi kalemden Kötü söz çıkarmı sevenin dilinden İncitme kafiyende gülmeyen Yar’i. |