GÜL DESTE
GÜL DESTE
Gül yüzünde gül deste rengini almış senden Seni seyretmek bana ulaşılmaz hediye Bu iftirak pek yaman ayrılmadan bedenden Gülü senden ayırmam yetim kalmasın diye. Mehtaplı geceleri yakamozlar beslerken Hicranınla ruhumdan gözyaşlarım damlıyor Kim bilir hangi yerde beni anıp özlerken Nasıl bırakıp gittin hâlâ aklım almıyor. Kurşuni şafakları esen yellere sardım Kızıl renginde evham mahmur gözlere yansır Yeni doğan hayatın baharında sarardım Sensiz geçen her günüm sanki bana bir asır Bakarken gözlerine en güzel anım diye İçimde bir ürperti sende erir gibiyim Aşkta duçar kaldığım dertler kaldı hediye Umutsuz kaldığımda iflah olmaz biriyim. Yıllar zalim hükümdar dünyam döndü zindana Fermanını bir Mecnun bir ben aldım kaderden Uğrunda canım feda ederim Yaratan‟a Ben vuslatı beklerken yaram kanar ciğerden |