- Fi tarihinden kalma çoktandır unutulmuş Dağ başında çeşmeydi garip garip akmıştı Kar boran tipi görmüş kışın buza tutulmuş Temmuz’da Ağustos’ta sarı sıcak yakmıştı - Birazcık azalsa da yazın serindi suyu Gece gündüz demeden kurdu kuşu içerdi Yanda söğüt ağacı gölge koyu mu koyu Kimi durur dinlenir kimi gelir geçerdi - Suyu öyle güzeldi uğramaya değerdi Abı hayat gibiydi içen şifa bulurdu Yararlanan oldukça başı göğe ererdi Sessiz sessiz akarken mutlu mesut olurdu - Unutuldu zamanla yalnızlıktan sıkıldı Bir gün geldi insanlar sağı solu kazdılar Bu gelenler kimler ki kafasına takıldı “Güzel su bulduk” diye üst makama yazdılar - Çevresini kazdılar çok da uzun sürmedi Doğa tahrip edildi çeşmecik matem doldu Söğüt söğüt olalı böyle zulüm görmedi Dalıyla yaprağıyla gün gün soldukça soldu - Kesildi çeşmeciğin can damarı kökünden O günün sonrasında bir damla su akmadı Söğüt dersen kurudu eser kalmadı dünden Bir Allah’ın kulu da gelip bir kez bakmadı - Suat Zobu .
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Çeşme şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Çeşme şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Şef Seattle'nin dediği gibi, 'Son ırmak kuruduğunda, son ağaç yok olduğunda, son balık tutulduğunda; beyaz adam paranın yenmeyen bir şey olduğunu anlayacak.'
Duyarlı Yüreğine sağlık, işte en büyük şair diye düşündüm, çok güzeldi bilgilendiriciydi, öğüt,ibret sevgi ve özlem vardı, akıcı ve anlamlıydı,kutluyorum Üstadım, Dua ve selamlarımla.
Bu çeşme ne güzelmiş Su içmeye tası yok Kırma insan kalbini Yapacak ustası yok
Sözlerini Zeki Müren şarkı yapıp söylerse Benim Gardaşım, usta şair de bir çeşmeye böyle güzel anlamlı bin şiir yazar işte...
Kesildi çeşmeciğin can damarı kökünden O günün sonrasında bir damla su akmadı Söğüt dersen kurudu eser kalmadı dünden Bir Allah’ın kulu da gelip bir kez bakmadı
Bu son dörtlük var ya bu son dörtlük... İnsanoğlunun bencilliğini o kadar güzel anlatıyor ki. Kalemine yüreğine sağlık. Gardaşım benim.
Bu anlamlı, içeriği derin şiirinizi banim yerime " "Biz emaneti göklere, yeryüzüne ve dağlara teklif ettik; ama onlar bunu yüklenmek istemediler. Ondan korktular ve onu insan yüklendi. Şüphesiz insan çok zalim, çok cahildir." Ahzab Suresi Ayet 72' ayet yorumlasa ne dersiniz? Ne yazık ki biz insanlar, zalim olmaktan ve de cehaletten bir türlü kurtulamadık. Bizi yaşatanın doğa olduğunu, doğa yok olursa, insanlık kavramının olmayacağını hiç düşünmedik. Suyun can olduğunu, Doğaya can verenin su olduğunu akıl etmek kimsenin aklına gelmiyor. Sizin mısralara döktüğünüz çeşme gibi can damarı kurutulmuş çok çeşme tarihe karıştı Anadolu'da. Güzel konuya temas etmişsiniz üstat! İşe yaramazını dilerken tebrik ederim. Selam ve sevgilerimle.
Daha güzel ve kalıcı şiirlere...