Sessizlik
SESSİZLİK
Kentin caddelerinde gezdim Doya doya yalnızlık kokladım topuklarımın yankısında Ellerim cebimde dolaştım yaldızlı yalnızlığımla Sırtımda vefalı dostum siyah gocuğumla gözyaşım yağdı Arnavut kaldırımlı yoluma Ellerimi ısıtan ceplerim vardı şükür rabbime Yoldan geçen kara kedinin dost bakışları eşlik etti Sessiz, yalnız yürüyüşüme. Eski bir impalanın kornası bastırdı ayakkabılarımın topuk tıkırtısını Doya doya içime çektim buzlu havayı. Düşüncelerimi doldurdu tenha buzul sessizlik... Yalnızlık yankılandı içimde ruhumun siyahlığında yarasa kanadı çırpınır Öyle büyük ki sesi... Dışardaki yalnızlığımı bozar İçimdeki kara boşluğun sedası Seçim Saliha Seziş |