İnsanla uğraşmak ateşle oyun
Söyledim sözümü dost düşman duyun
Köprüydüm geçitte eğip hep boyun
Gidenler vefasız geçti de geçti

Güvenip ömrümü etmiştim heba
Üşümesin diye giydirdim aba
Onulmaz yarada al kanım seba
Ölmeden kefenim biçti de biçti

Şeytani düzenle tuzağın kurup
Yüzüme gülerken sırtımdan vurup
Ben can çekişirken karşımda durup
Dökerken kanımı içti de içti

Arama vefayı ahir zamanda
Gönül hasadında harman dumanda
Boğazda hıçkırık asık fermanda
Kapanmaz yaralar açtı da açtı

Varlığımda yüzen yoklukta üzdü
Allı gül sunarken dikenler düzdü
İncinen kalbimde kanımı süzdü
Dara düşer iken kaçtı da kaçtı

Yalnızlık zor değil zor olan insan
Bin yaran deşilir adını ansan
Ölümden acıdır boşuna yansan
Hem can hem ruhumdan göçtü de göçtü

Solmaz’ım yaşadım acı tatlıyı
Dünya yiğit harcar serer atlıyı
Kalplerden kalplere keser hatlıyı
Külümü savuran saçtı da saçtı

M.Sıddık SOLMAZ