Nöbet HatırasıŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Gece nöbetinden sonra yalnızlıkla başbaşa kalındığında anlık yazılan bir şiir
Sessizliğin küstürür kalbimi aşkın cıvıltısına Kulaklarım hasret dilindeki nağmelerin tınısına Yine geldim dayandım yar şu gönül kapısına Tut artık ellerimden, itme beni aşkın kıyısına Vura vura divane oldu gönlümün her bir teli Yüreğim uğrunda daha ne kadar inlemeli Duymadın ki beni bu feryatlar hiç yetmedi Anlaman için bedenim kara toprağa mı girmeli |
Yüreğine emeğine sağlık
___________________________Selamlar