Şu an!
Eylül geceleri uzun ve buruk
Gökyüzü yıldızlarını saklar Güneş solgun artık Rüzgâr uguldar segah makamı Deniz mavisi dalgalar arasında Yeryüzünde hazin hazan başlamıştır Çiçekler boz rengiyle vedada Toprak yorgundur Kış uykusuna çekilir Yavaş yavaş Yağmur ağlamaya hazırdır Ben gibi Acılar dolu dizgin Sevinçler ardı sıra Yasananlar mevsimlere Benzer Ayrı ayrı Hayatın gercekleri Temmuzdan beri Gökyüzüne bakmamisim ben Gözlerim semalara dalar Tüm kaybettiklerimiz Şu an! Arş-i Âlâ’da Sükut var! Oya Gedik Ege /nin yıldızsız gecesinde |
yaşam,mutlu zamanları değil acıyı yudum yudum içtiğimiz zamanlarla ölçülür
hayat,uğruna upuzun acılar çektiğimiz kısa filmlerden olma dramatik öyküdür
bizler sigara dumanın da yanan dikeni batan hatıralar toplamına hayat dedik
kendinden taşan acılarınla anlıyorsun ki en büyük mezar sol yanında gömülüdür