Mustafa çoban.
19. 4. 1997. SAKARYA MERKEZ.

Garip garip dolaştığım cihanda
Elimden tutanım sen oldun Şahim
Garip şaşkın yalnız kaldığım anda
Yaramı saranım sen oldun Şahim
*
Göz oldun canıma Cemal göründü
Yol oldun gönlüme Ümit verildi
Her bir derde düşüp kaldığım yerde
Vefakâr tek dostum sen oldun şahım
*
Yüceliği sende gördüm tattım ben
O ulvi şanını sezdim baktım ben
Selsebil yalnız dertli yattım ben
Uyandığımda şefkatli’m sen oldun Şahim
*
Eller bayram etti balla börekle
Seninle Bayram ettim dertli yürekle
Yerden kaldıranım beni şefkatle
Acıyan yücelten sen oldun şahım.
*
Bana doğdu Güneş senin yüzünde
Müjde Umut buldum Aziz dilinde
Kimsesiz ve yoksul gurbet ilinde
Can Yunusuma tapduk sen oldun şahım
*
Hak mevlamsın dedim: icabet ettin
Cümle günahımdan feragat ettin
Çaresiz perişan iken gelerek
Uzanan tekelim sen oldun sabahım
*
Gönül gözüm çıktı sen şifa ver din
Açtın hicabımı şad oldum gördüm
Gizli alemlere yol verdin girdim
Yol gösteren canım sen oldun şahım
*
Yer Gök sırrın açtı senin izninle
Gönül gülüm açtığı lütfeyle dinde
Erva hı Mukaddes Melek yurdunda
Bana mekan veren sen oldun şahım
*
Piranlar ilyaslar yakın geldiler
Ashab ile o mübarek veliler
Hizmetine gelen cümle hadimler
Yurduna çekenim sen oldun Şahım
*
Her hayır elinle geldi ulaştı
Her bereket kalbe doldu ve taştı
Hesaba kusurum haddini aştı
Silen günahımı sen oldun şahım.
*
Huzurunda olmak cana lütuftur
Cemalini görmek büyük lütuftur
Senin sevgin ya rab Kula lütuftur
İki cihan yarim sen oldun şahım
*
Aşk ile yoluna coşup akışım
Senin elin ledir aşık oluşum
Geceler boyunca diller döktüğüm
O Nazlı cananım sen oldun şahım
*
Bana sevda oldu adını anmak
Şirinim ve Arzum sen oldun Şahim