YARIMTIEllerinde fırtına sonrası bir denizin usul mavisi göze çarpıyordu kıyıya vuran hiçbir maddeyi senin binbir yüzünden herhangibi biri olabilir korkusuyla kısık gözlerim sanki görmek istemiyordu körlüğün böylesi sadece sevdiklerimiz içindir ya sadece sevdiklerini görürsün ya da sadece sevdiklerini göremezsin ya sadece ölürsün ya da sadece ölmüşündür kötü bir insana dahi olsa ceset olmak maddenin tanımlanamayan elle tutulamaz öykünsüleri olan bir hali hiçbir hikaye tamamlanamaz yarım kalır fırtına bitti sanısı yeni bir fırtınaya kadar... İlker ÖZDEMİR |