ÇaresizlikZamanın tik taklarında erittim ruhumu Geçen zamanın içinde çürüyen bedenim ruhum saplanan İse Aşkının hastalığıdır Zamanın yok oluşuna kadar sürüyor Aşkı zamana Zaman ise bedene aşık İkisi de birbirini tüketmekte Gözlerim kapanmak üzere ömrüm dolmak üzere bedenim tir tir titremek ruhum üşümekte Arafa düşmüş gibi Sonsuzluğa düşer gibi Yıldızlar, gezegenler Galaksiler gibi Geçiyor her şey Günün doğumunda diriliyor ruhum Ah!! Sen diye haykırmak ta zerrelerim Ellerim bağlı ayaklarımı prangalı istesem de gelemem gelsemde dokunamam İstesem de konuşamam.... öylece baka kalıyorum çürümüş günahlarıma Gözlerim kalbim dekilerini söndürmeye yetmiyor Çaresiz kalıyorum her senlere |