Kirve...!
Sokakları ışıklarla süslü kos koca,
Bir şehirde bir başına kalmak, Pencerende dalında sararmış solmuş, Umuda açacak sandığın güllerin yapraklarını seyre dalıp gitmek, Saçlarına yağmış aklalarin eşliğinde, Bir hiçe kaybolan kendini aramak ne zormuş be kirve, Ömrünce dilencisi olduğun o bir tutam, Tebesümden uzak arar iken, Dilencisi olduğum lanet yitik mutluluğu, Hüzünlü şarkıların aşkı gizleyen şiirler eşliğinde, Gözlerinden bağrına akıttığın yaşları, Gizlemek sessizliğe bürünmek ne zormuş be kirve, Üzerine yağan hüzün karşısında diz çöküp, Çerçevesiz resimlere haps olmak, Kaybolan yıllarının gençliğinin hesabıyla, Teselisini mey dolu kadehlerde aramak, Kara bahtım deyip kötü yazılmış kaderine, An be an sövmeyi yutkunmak ne zormuş be kirve, Koc koca bir şehirin her bir sokağında, Her bir adımın’da cehennemi yaşar iken, Sevdaya var olan dertler hanına dönmüş, Yüreğinin huzur kapısına anahtarsız kilit vurup, Ben mutluluyum mutlu deyip etrafına, Sahte gülücükler saçmak acılarını gizlemek ne zormuş be kirve...! Ayrılıkların Şairi Osman Dastan © 12/ 09 / 2021. 14 : 00 |