Adı NurcanAdı Nurcan Komşumuzun kızı Ve ben onu çok sevmiştim Saçlarını kısaya kestirdiğinde Daha yeni otogar bile yapılmamıştı Denizli’ye Kaçaktır onun duyguları Tek dal sigarası gibi Balkonda saklanır tüm hayalleri Bunu bir ben Birde her dokunduğunda Tüm kokusuyla onu ele veren Fesleğen çiçeği bilirdi Adı Nurcan Mahallemizin güzeli Çok sevmiştim seni Bir defasında Saçlarını geceye boyatmıştı Ne çok yakışmıştı Kimler kıskanmadı ki En çokta güneş Hiç batmak istememişti o gün Adı Nurcan Komşumuzun kızı Çok sevmiştim seni O zamanlar Otuz iki numaralı Otobüs geçerdi mahallemizden Ki sırf Nurcan biniyor diye Severdim o otobüsü Ezbere bilirdim Tüm bekleyişlerini Düğünüm olurdu dönüşleri Adı Nurcan Mahallemizin güzeli Çok sevmiştim seni Dudaklarında ruj Kırmızı bir gülümseme Kaplardı tüm mahalleyi Topuklu ayakkabısı Kaldırımlara değil O minik kalbime dokunur Çırpınırdım kuş gibi Adı Nurcan Komşumuzun kızı Ve gidişini anımsıyorum şimdi Saçların uzamıştı Hayallerin gibi Yeni otogardan Yeni yaşantılara gitmişti Ah be Nurcan! Ah be Nurcan! Çok sevmiştim seni. |