8
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1923
Okunma
Seni öyle sevdim ki, yere göğe koymadım
Kısa ömre doydum da, sevdana hiç doymadım.
Sensizliğin zindanı, pençe pençe bitirdi
Yeter artık demedim, içime kan oturdu.
Feryat etti ardından, dağlar taşlar ağladı
Hasretinden ateşler, yüreğimi dağladı.
Seni andıkça dilim, kıyametim kopuyor,
Çok geç anladım zalim, kalbim sana tapıyor.
Öyle garip serseri, bir meçhul seferdeyim
Ben sensiz yangın yeri,bir görsen ne haldeyim.
Vuslat takvimlerimin, yaprakları karıştı,
Çaresiz kaldı gönül, kaderiyle barıştı…
LEMAN GÜRCANOK
AĞVA
09/08/2008
Cevap Yaz