BABAM
bak bu gecede deliye döndüm babam
gece vakti aklıma sen düşünce
yalnız kaldım senin yokluğunda
ne arayanım var nede soranım

özledim be baba özledim seni
bak oğlun tek başına yaşıyor
ölsem olmaz kimsenin haberi
nasıl özlemeyim seni babam

candan olanlar yok ortada
ağlıyorum bak her gece
gözlerimde kalmadı yaş
özledim baba seni özledim

şarkını çalıyorum bak
mezarımın taşı Urfa ya karşı
sen gittikten sonra gülmedi yüzüm
her gün seni özlüyorum babam

her gün biraz daha yaşlanıyorum
saçlarıma ak düştü babam
hiç bir şeye üzülmüyorum
sadece senin yokluğuna isyanım

acısa da sol yanım her gün
senin acının yanında hiç bir şey değil
bak yine ağlıyorum bu gecede
çok özledim kavuşur muyum sana babam

hani insan arar da bulamaz ya
gidenlerin gelmediği yalan dünyada
şimdi sıra bende artık
ömür gelip geçti yaş erdi kemale

babam sözlerin ağır gelirdi gençlikte
dinlemezdim seni serde vardı delikanlılık
şimdi aklım geldi yerine
arıyorum şu an sözlerini babam

hani çocuktum türküler söylerdin ya
şimdi o türküleri dinliyorum ama
senin kadar tatlı gelmiyor kulağıma
türkülerin bile tadı yok babam

gurbet elde yim babam yalnız başına
günler geceler geçmek bilmiyor
özlüyorum şimdi çocukluğu mu birde seni
biliyorum babam dönülmez yola gittin

ağlıyorum yine sesiz sesiz bu gecede
erkekler ağlamaz derdin ya
ondandır sesiz sesiz ağlayışım
ben babamın oğluyum babam

sen gibi ben de çınarım kocaman deli yüreğimle
alıştım artık yalnızlığıma ve gurbete
bir tek özlemim var şimdi
oda sana gölgen bile yeter bana babam