Sardunyalı Pencere
Evin fukara kızı sardunyalar,
Salınırken pencerenin önünde, Açar kırmızı pembe mor yanaklar; Tahtadan pencereyi, başı önde * Geçerken sokağından başım önde Gözüm ucu pencerede ki sende. Oynaşırken perde belli belirsiz, Hafiften bir rüzgar çarpar yüzüme. * Geçerken sokağından başım önde Sulardın sardunyaları özenle. Yapraklarının kokusu sinerdi, Pencerenden taa! İliklerime. * Geçerken sokağından başım önde, Gözlerim sardunyalı pencerede. Sardunyaların solmuş yaprakları, Bir, bir düşer kınalı ellerine. * Yıllar geçti sokak aynı o sokak, Pencere aynı o tahta pencere Geçerken sokağından başım önde, Sen yoktun, sardunyalı pencerede. * Sardunyalar ağlaşırken hüzünle, Aldı götürdü geçmiş o günlere. Geçerken sokağından ağır aksak, Gözlerim, Sardunyalı pencerende. * Gözyaşlarım düşerken ateşlere, Dumani ağlaşırken içten içe, Öylece kala kalmışım mazide. Duraksadım; bu kez uzunca baktım, Sen, ben ve sardunyalı pencereye.... Hasan Taşcı (Dumani) |
Bir yanda maşuk.
Bir yanda âşık.
Ve aşka tanıklık eden sardunyalar.
Şiirin çok güzel bir teması vardı.
Tebrik ediyorum.
Kaleminize gönlünüze sağlık.