Ayetle, hadisle, misaller veren
Hırsıza, haine, hep olur yaren
Kendi rahatını, en önde gören
Görmüyor kimseyi, şu bizim dindar!

Hesap yapar, uzak durur insandan
Yeter ki haber ver, paradan puldan
Kaçar kendisine, yük olan kul’dan
Allah için sevmez, şu bizim dindar!

Söz verir sözünden, geriye cayar
Kendince topluma, veriyor ayar
Eğer çıkarı yoksa, hemen kayar
Alimdir, bilgindir, şu bizim dindar!

Birbirini ağırlar, alimdir onlar
Ana’ya, baba’ya, uzaktır bunlar
Akrabadan yılmış, selam yok zinhar
Zamane alim’i, şu bizim dindar !

Hep umar, Allah’a yakınım sanar
Aldıkça üç beş maaş, gözleri parlar
Yarendir, ahbaptır, din satar bunlar
Tilki gibi kurnaz, şu bizim dindar!

Söyleyin Bakan’a, öne yatmasın
Aldığı rüşvetle, cami yapmasın
El uzatıp, Devlet malı çalmasın
Makama yakışmaz, şu bizim dindar!

Herkesten uzak, birbirine yakın
Mal’a, mülk’e hucum, ederler akın
Cübbe, sarık giymiş, hele bir bakın
Faiz helal dedi, şu bizim dindar!

Kul seyyah’ı bilin, gıybet etmedi
Şark kurnazı bunlar, gücüm yetmedi
Belalar, afetler, boşa gelmedi
Besmeleyle çalar, şu bizim dindar!

Tahsin Şahin (Kul Seyyah)