nar zamanı
bir çimdik tuz
kuru ekmek ve soğan belki de dardı zaman... eğilip öptü alnından havanın suyun toprağın ve geçip gitti bir ulu ağacın yanından... nar zamandı avuttuğu sandı küldü uyuttuğu sandığı gül... ayağına dolanan tekir sessizce uzaklaştı bir yarım ay yahut dolunay aydınlattı çiçekleri geçmiş bir dalı.. omzunda duyduğu el bir hardı vakit nar... gün ışığına bulayıp bütün varını uzandı toprağa ardında kaldı yediveren yemişli ağaç ardında kaldı yazılıp söylenmemiş duyulup bilinmemiş her tanesinde ateşi saklayan nar.. bir çimdik tuz kuru ekmek ve soğan belki de dardı zaman... sessizce parmakları arasında ıtırlı ezilmiş bir yaprak geçip gitti geçip gitti eksilmiş bir nefesin sol yanından.. ağustos 2021 ödemiş |