Sen aklıma düştükçe
bazen gecenin köründe uyanır gözlerim
rüzgar da savrulan yaprak gibi uyanırım bir dal sigara ve dumanı ciğerim de kuytu caddeden tek başına inerken sensizim sessizce ağlayan bu köy gibi yapay gölete el yordamıyla bakıyorum sonra ceviz bahçesinde dinliyorum rüzgarı kerpiç evler solgun birer silüet kadim meşeler dilsiz birer simyacı ıssızca ağlayan mehtap alevlenen meşale yine efsunluyum ıslak bakan gözlerine bazen üzüm bağları sırdaşım olursa doğanın sessizliği şarkımızı okursa ağlarım sessizce ağlayan bu kent gibi harabeyim savaşın ortasındaki ev gibi bu gece yine gözlerine tutsak kalmışım deli yüreğimi cümle düşmana salmışım bin süvari kırk çeri gibiyim adsızlar dağına düşen ateş gibiyim sen yine aklıma düştükçe ölümler bana toy olsun…. |