BİR DOSTVicdan bir sonraki sessizliğinizi bekler kendinize inanmak istemezsiniz geriye bir tek kendiniz kalınca kendinizi dinlersiniz muhakkak daha acı verici fiziki şeyler vardır hayatta elle tutulamayan şeyler arasında en korkuncu sizi kendinizin yokluğuna inandırma kudretine sahip ne olduğu belirsiz çağdaş bir trajedidir vicdan sanki bir tiyatronun zorla çalıştırılan oyuncusu olarak sadece başkasına oynarsınız sizi izleyen her neyse kendinizi yanlışlama inceliğini alkışlarıyla size sunar ne kadar iyi oynadığınız değil ne kadar rol yapamadığınız sizin vicdanınızdır. İlker ÖZDEMİR |
Kutlarım şair