Kendi Kendimi Sorguladım İşteKimler geldi bilsen yar kimler geçti Gözümden gönlüme ayrılık seçti Sormadım neden ki cefaydı yolu Görmedim paylaşsam vefaydı dolu Gözümden gönlüme karanlık saçtı Kimseler kalmadı neden yanımda Gözümden gönlüme dünyalık biçti Uyduruktan sebep ettiler veda Olmadı da nasip güttüler sefa Gözümden gönlüme bağlılık güçtü Ne kadar çok dedim olmasa keşke Gözümden gönlüme aşıklık uçtu Olmasaydı keşke mahveden öfke Boşalsaydı keşke zirveden öfke Gözümden gönlüme bulanık hınçtı Kendim ettim bilsen yar kendim buldum Gözümden gönlüme fenalık linçti Sonunda Allah’a sığınan kuldum Tövbeyle avunup bağlanan kuldum Gözümden gönlüme aralık açtı Saffet Kuramaz |