Pamuk Şekerci
Hayat yıllarımı, umutlarımı
Çizgi romanlarımı çaldı Çok şey vardı yaşayamadığım Bir yüreğimin derinliklerinde Bir de şiirlerimde kaldı Çocukken sokağımıza gelen pamuk şekerci Seni gördüğümde para istemek için koştuğum babam Yok, artık bu dünyada Biliyor musun bir vakit, cıvıl cıvıl çocukların Koştuğu o yollarda Hiç kimse kalmadı Maziden bir izi Şimdi gelsen de bulamazsın bizi pamuk şekerci Ben bile kırk yılın başı İndiğimde eski sokağıma Bir garip özlem, bir acı saplanır bağrıma Bizi mutlu eden küçücük şeyler Cebimdeki bozuk para Sen o pedalı çevirirken beklediğim sıra Pembe boyalı şekerin kokusu Yanaklarına şeker yapışmış çocuklar Biliyor musun? Hepsini alıp götürdü yıllar Belki sen de artık yoksun hayatta pamuk şekerci Ne çok şey gitti avuçlarımızdan kaya kaya Dilimde, damağımda kalmış o pamuk şekerinin tadı Sol yanımdaki şu sızı, bu özlem var ya Yeter belki şu dünyanın yalan olduğunu anlatmaya… Gürsel İLERİ |
Yüreğine duygularına sağlık can dost.Çok duygulu harika bir şiir kutluyorum kaleminizi sevgilerimle.
Fatma Ayten Özgün tarafından 9/18/2021 9:53:20 PM zamanında düzenlenmiştir.