Ben bu kaleme aşık oldum sahi
Ah sevgilim...
her nedense geç saatlerde... sarılıyorum kalemime Denizin toprakla buluştuğu yerde Anlatıyorum dilimin döndüğünce Beynimin dönençesin de Dalgalar kabarıncaya dek Sesizlik iyi geliyor bana Yalnızlık denen kovuk olmasa Öpmek istiyor dudaklarım Sana dair şiirlerle Uçmak istiyorum bir yerlere.. Dinlendiriyorum demli çayımı Masamin en uç kenarında. Boş odaların rahmine düştümü ışık Şairligim titriyor Duygularım karmakarışık... Şu küçük şehrin sokaklarında. Kalemden heykeller dikmek istiyor gönlüm. Çocukluğumu bıraktığım derme çatma toprak evleri Resmini çizmek istiyorum duvarlarına. Eh kalemim Şimdi sen beni bırak Ayrılık türküsü söyleyelim gel beraber Bizi dinlesin mısır tarlaları Mısır koçanları pançar yapraklar... |