Bin dokuz yüz doksan dokuz ’da. Yedi nokta dokuz’la Beşik gibi sallandık Çoğumuz uykudaydık Sarsıntıyla uyandık Rabbimize sığındık Dualara sarıldık Af diledik yalvardık kapıları zorladık.
Gecenin yarısında yaşattı kıyameti On yedi Ağustos Marmara depremi Saat: sıfır üç, sıfır ikiydi Binalar birer birer çöktü Köksüz ağaç misali sağa sola devrildi Allahtan rahmet olsun o gece ölenlere! On yedi Ağustos’u unutmasın hiç kimse.
Kalıp çıkamayanlar yıkıntılar altından Her bir can, feryat figan Koşturduk bilinçsizce Herkes sevdiklerinin derdinde! Kopuyordu kıyamet o’ anda hepimizde!.
Molozların altından duyulan yalvarışlar Sesim duyulmuyor mu? diye ağlayanlar Sesini çıkaramayanlar, Ne oldugunu anlamadan, Göçüp gidenler vardı dünyadan Yardıma koşuyordu çaresizdi insanlar.
Annesini babasını arayanlar Evladını sağ selamet bulanlar Bastı şaşkın şaşkın bağrına Şok olmuştu insanlar Şuursuz bakıyordu Ateş düşmüştü yurda, herkesi yakıyordu.
Malzemeden çalanı gösteriyordu binalar Çürüktü yıkılanlar hazırlıksızdı insanlar Artçılarla sallanıyordu vicdanlar Sağlam yapılsın diye, tekrar yapılacak olanlar.
Her şey çıktı ortaya Gün ağardığında Yalın ayak, Üstbaş yok Kimisi hepten çıplak Vücudunu örtmeye çalışarak Şükrediyordu ellerini açarak Bir daha yaşatma diye Allaha.
Mizan yeri gibiydi deprem bölgeleri Rabbimin takdiriydi Adı doğal afetti İlerisi için bize imtihan dersti Çaresizce avaz avaz söylendi Kurtarın bizi; Yok mu sesimi duyan.
İnsanlar Gözardı ediyordu Deprem gerçeğini unutuyordu Sağlam değil de güzel ev arıyordu.
Oturacağı evin sağlamlığını Önceden yoktu soran Büyükse ebatı Genişse odaları Bilseler; Çalmışlar malzemeden Girermiydi içine,alıp çocuklarını.
Allahım! yaşatmasın bir daha O’ kapkara kabusu Ve korkunç, uğultusunu Ve de ölüm korkusunu.
Büyük bir ders olmuş gibiydi Herkes insandı yardım severdi İnsanlar iyilikte yarış halindeydi Bizleri birleştiren vicdanlarda depremdi.
Gelin diyerek kendinize bizleri Deprem sallayıp savurmadan Yakıp kavurmadan yüreğimizi Empatı yapalım Kendimize gelelim El ele verip birleşelim VATAN hepimizin diyelim Deprem silkelemeden silkelenelim!.
17. 08. 2021 Mlk Tryk
17 Ağustos depreminde kaybettiklerimizi, saygı ve rahmetle anıyorum. Ruhları şad, mekanları cennet olsun! RABBİM GÜZEL ÜLKEMİ AFADLARDAN KORUSUN!
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
D E P R E M şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
D E P R E M şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Yüreğine emeğine sağlık
___________________________Selamlar