DOST
Vakit uzar gönül derine dalar
Hasreti gözlerden yaş olur gelir Kavuşmak belliki ruz-u mahşere Beklerim yolunu, çıkagelsen Dost Gönül ikrarını kıldı serinde Düzlüğünde, yokuşunda belinde Bekliyorum Baharların birinde Gelip imdadıma, yetiversen Dost Tadın damağımda, sevdan serimde Yılka taylar gibi canım tenimde Ölür isem bende günün birinde Kefenim elinden çıkıverse Dost Adım Divanedir, soyadım deli Yanarım çölümden gittin gideli Ardı arda koydum geçen günleri Aylar yıl olmadan, geliversen Dost Üfledin adını kulaklarıma Kelepçeler vurdun bileklerime Prangalar geçti iliklerime Kan revan içinden, söküversen Dost Sensizlik canıma gün be gün zarar Gönül muhabbeti bir sende arar İkrarı getirdik kavilden karar Çıktın talihimde, biliversen Dost Yanlarım çürüdü bedenim pişti Vakit nazil oldu, dertler yetişti Ruhum bu sinemden kuş olup uçtu Varıp kanadımı, sarıversen Dost Kudretim yetmiyor dileklerime Hasret nakış nakış iliklerime Sağ olmaz yaralar, senden geriye Kaldı bu zârıma, koşuversen Dost Vasıl oldum derde düğler açarım Ne kara bilirim, ne ak seçerim Ben bende bulunmam senden geçerim Geçip soruşturup, buluversen Dost Yusuf’um bu günüm dünümden çetin Bölük uykularım, küsmüş büsbütün Sağım solum mekân, yurt memleketim Yanmış korlarıma, kar’ı versen Dost |