KOLKOLAYIZ ÖLÜMLE
Ezberledim yokluğuna sarılmayı.
Geceler benim.! Ve yazdığım her şiirim, ruhumun sessiz çığlıkları. Hüzzam fasılları dinlediğim. Bazen yıldızlar kayar gökyüzümde. Korkarım. Sonra dualar dökülür dilimden. Dinsin diye acılarım. Sahil bomboş. Sesi yok bu gece balıkçıların. Su bile uyudu. Ben sessiz... Için için çağlayan; hıçkırıklarım. Duymasın bir kum tanesi bile. Dedim ya hasretle kıyılmış nikâhım. Kol kolayız biz ölümle. ... Nigâr Güler. 14.08.2018 ~Firuze~ |