Kıblem.
Ey Rabbimin beyti,
İnsanlığın ilk mabedi, Seninle kimler geldi geçti, Değerli ve kıymetli olmanın, Hükmünü Rahman olan Allah verdi, Bazılarına nasip olmaz, Asla gelemezler sana, Baş secdesiz olursa, Kök salar toprağa, Çıkamaz ki ulaşamaz sana, Sen ise toprak üstünde, Dört tarafı taşlar ile kaplısın, Örtün ile sanki Rabbine hicaplısın, Etrafından tavaf edenler karşı, Elif gibi dik durmaktasın, Zaman oldu içine etrafına putlar atıldı, Rabbinin vaadini bekledin sabır ettin, Beklenen müjdeli gelince de bayram ettin, Birde üstünde Habeşli köle tekbirler okuyunca, Meleklerin dahi ziyaretini hayranca seyrettin, Sen kulluğun sembolü nişanesisin, Afüv olan Rabbimizin vaadisin, Allah’ım çağırdın beni işte geldim diyen, İnsanlığın esenliği selamlığı rahmetisin, Bizlere günahlarımızın temizleme merkezisin, İnancın temeli sağlama olmalı, Allah’a tam teslim olmak demek, Onun gönderdiklerini kabul etmek, Vahye yani Kur’anı hayatına geçirmek, Tüm insanlık Kitaptan sorguya çekilecek, Allah’ın Kitabını eğip bükenler, Onun Dinene dinler katanlar, Ayrışanlar bölünenler aldatanlar, Bin kez değil milyon kez Kâbe’ye gitseniz, Ecirleriniz boşa kürek çekmektesiniz, Ey Rabbimin beyti, İnsanlığın ilk mabedi, Sen şahitsin sana gelenlere, Orada ezan okuyanlara, Tekbirler getirenlere, Her şey onun izni ile Dualar ederim şimdilik geleme sem’de Rüyalarımda tekrar görsem seni diye, Yetim başı okşadım, onunla yoldaşım, Rabbimden niyazımdır, ondan seni isterim, Yine mescidi haramda secde etmektir dileğim, |