Çayım ve Ben
Çayım ve Ben
Yoktur senin gözlerinin kusuru Kusur bende umum bunu biliyor Gözlerin de çayım misali duru Eşsiz gamzen her kusuru siliyor Çayım ve ben bir efkâra dahiliz Çayda hüzün yuvalanır sende giz Bir gülüşün var ki hep güle emsal Billûr sözcüklerin aşiyanı sır İsli çaydanlıkla başlar da masal Çay karası kaşlarınla muasır Çayım ve ben bir efkâra dahiliz Çayda hüzün yuvalanır sende giz Sükût çokluk dudağımın mihmanı Yalnızlığın bestesine güfte sen Bende kalan çay tütsülü bir anı İnce belli efkârımıza desen Çayım ve ben bir efkâra dahiliz Çayda hüzün yuvalanır sende giz Acı çayın anı dağarcığımda Çayı senle seni çayla bilirim Senle dolu derinim de sığım da Çay denince ne hikmet irkilirim Çayım ve ben bir efkâra dahiliz Çayda hüzün yuvalanır sende giz... 11Ağustos 2021 İbrahim Kilik |
Kaleminize ve yüreğinize sağlık diliyorum.
Selam ve saygılarımla.
Çay ve kahve hayatımızın vazgeçilmezleri benim de çayla ilgili şiirimden iki dörtlüğü eklemek istedim izninizle.
KAHVENİN HATIRI VAR, GÖNLÜMSE ÇAYA DÜŞTÜ ☕
Sayamadım yılları, mevsimler geldi geçti
Güneşim çoktan battı, yıldıza, aya düştü...
Nice baharlar varken hazan da beni seçti
Kahvenin hatırı var, gönlümse çaya düştü...
-----
Nice iller görüp de gezip durdum âvâre
Hiçbir şifâ görmeden kaldım böyle bîçâre
Kavuşması zor oldu hasret çektiğim yâre
HÛ’dan gelen derdimin çaresi HAYY’a düştü...