Uçsuz bucaksız bir lücci ummanda;
Yüzmeyi öğretti bana SİNEMİ.
Çürümeye yüz tutmuşken harmanda;
Tozmayı öğretti bana SİNEMİ.

Edebi, erkanı, yolu gösterdi.
Bin bir mana sundu, önüme serdi.
Nasihat eyledi! Öğütler verdi.
Sezmeyi öğretti bana SİNEMİ.

Güneş gibi doğdu! Şavkı yüzüme.
Muhabbeti ilham oldu özüme.
Aşikâr’dır! Değer kattı sözüme.
Yazmayı öğretti bana SİNEMİ.

Ummadığım anda carıma yetti.
Sevgi, saygı, hürmet, sevi arz etti.
Bir çocuk misali elimden tuttu.
Gezmeyi öğretti bana SİNEMİ.

Gönlümü hoş edip, dile getirdi.
Aldı beni uzaklara götürdü.
Mail oldum, kapısında yatırdı.
İzmeyi öğretti bana SİNEMİ.

"Dedi" Dost Sadığım sür git bu yolu.
Mest eyledi beni sunduğu dolu.
Ömür peteğinden ağuyu balı.
Süzmeyi ögretti bana SİNEMİ.

Sadık KOCA
(Dost Sadık)