Zehir
Eh artık sona geldik
Çok gülmüştük ama Su koyverdin Mavilerle başlayan ömrümüz Öyle devam eder sandık Ama sen yalandın Çepeçevreledin dört yanımı Çaresiz kaldım Çok ağladım Sesimi duyuramadım Olmadı bir duyan Olmadı dayanacağım bir cüsse Varsın olmasın Ben gerçeği bildikten sonra fark etmiyor İçimde biriktirdiğim tüm o çiçekler fazlaymış sana Hükme ne hacet Sen ki küçük dağların büyük efendisi Ama bağışlanmamış sana vefa Bağışlanmamış sana sevgi Kendi kabuğunda kendine tapmışsın Gözlerin göremez senden başkasını Senden gayrı yok olamaz bu memlekette Sen teksin Ancak sen ve senin gibi kötüler yaranırsınız birbirinize İyi biri varsa da anlaşır kesersiniz hesabını Bıktım artık nefret ediyorum senden, sizden Beni kandıramazsın Sen sevilmeye uzaksın Çünkü bilmezsin anlamını Değer vermezsin Senin için yok senden öte Bırak peşimi Bırak beni Yok yerin benim kalbimde Kendi ellerinle darmadağın ettin kalbimi Artık inanmıyorum sana Rahat bırak beni Karışma bana Yok benim için bir hükmün Hükümsüzsün Günüme kabus gibi çöktün Lanetler yağdı üzerime Sen uğursuzsun Git başımdan Gelme bir daha Yok mu beni duyan Yok mu şunları uzaklaştıracak yanımdan İstemiyorum onları bir daha Kurtarın beni Acıyın bana Hepsi aç çakallar Arıyorlar kurbanlarını Görmedim hiç bu kadar kibirlisini Görmedim bu kadar kötüsünü Sevmiyorum Sevmiyorum Sevmiyorum Gidin bir daha gelmeyin buraya Burası size ait değil Burası benim Çıkın vatanımdan Beni bana bırakın Yalvarıyorum Bıktım istismar edilmekten Bıktım tacizlerinizden Siz şerefsizsiniz Siz insan olamazsınız Sizi bir daha görmek istemiyorum Nefret ediyorum Nefret ediyorum Bıktırdınız kendinizden, Sözleriniz fazla uzadı ama anlamsız Bu feryadım size olan son sabrım Yoksa öleceğim Kalmadı gücüm Unutmam Unutmayacağım yaptıklarınızı Beni nasıl bezdirdiğinizi hayattan Buraya kadar İzin vermiyorum, benimle oynamayın Zehirsiniz siz Benim zehrim Ahhh |